بانو مزار تو در سینه عاشقان توست

پس از تو تمام یاس های زمین کبود  می رویند. .

از خلقت  فاطمه زهرا (سلام الله علیها) تمام زن ها حرمت وآبرو یافتند .

ازتو برایمان تسبیحی  به یادگار مانده  که پس از هر نماز  به آسمان می بردمان .

چگونه  تو را زخم زدند که رخ از تمام اهل زمین پنهان کردی یا فاطمه ؟چگونه گریه های  فاطمه (سلام الله علیها ) عرش را به لرزه می انداخت ، ولی مردمان شهرش  را از خواب بیدار نکرد ؟

زخم هایی که بر پیکرت زدند ، کمترین رنجی بود که در این دنیا  کشیدی . درد تو از زخم  دیگری بود ….شهادت تو آغاز شهادت های پی در پی تاریخ  بود….

دامنت را رها نمی کنم  وگرنه سر از دامان گمراهی در می آورم….

نوروز به نور فاطمیه زیباست

روزی تمام سال ما با زهراست

با بردن نام فاطمه (سلام الله علیها )  فهمیدیم ، سالی که نکوست ، از بهارش پیداست .