برخی فرصت ها همچون نسیمی است که از خنکای باغستانی غالیه بار می وزد. در این فرصت ها یک حرکت وعمل  ممکن است اثری افزون بر صدها حرکت وعمل دیگر در فرصت ها ی دیگر  داشته باشد وبا آن شادابی وطراواتی معنوی به انسان  دست دهد که همطراز  از آن در زمان های دیگر یافت نشود .

ایام ویژه عبادت  وتقرب به خداوند ، در تقویم عبادی شیعیان  جایگاه خاصی دارد وبه مثابه  شب صحبتی است که در آن عاشق باید داد  خوشدلی از معشوق بستاند .طلبه ای که بخواهد ایمان در آیینه تمام نمای انسانیتش  متبلور شود ، همچون صیادی ماهر در کمین  این اوقات  وایام  است ومترصد است تاکوله پشتی اش را از مواهب آن پر سازد تا آذوقه راهش شود.. آن که شنیده است :” آه من قلة الزاد وطول الطریق” هرگز اوقاتی مانند لیلالی قدر ، روز عرفه ، ایام اعتکاف ،  نیمه شعبان  ،اعیاد اسلامی وایام شهادت معصومان علیهم السلام ،و….. را که همگی زینت آفرین ومکمل واجبات  است بیهوده از دست نمی دهد ، ودریغ بر کسی که نداند چگونه از آنها استفاده کند وغافلانه  وارزان از کنارشان بگذرد.