سوم شعبان مصادف با میلاد امام حسین (ع)

فرشته‏ ها گوش به زنگ صدای توأند!
زمین و زمان، سرشار از انتظاری دلنشینند!
آسمانیان لحظه ‏ای نگاه از خاک بر نمی‏ دارند.
پیامبر صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله ‏وسلم ، تبسّم بر لب، لحظه موعود را به شوق ایستاده

و امیرمومنان علی علیه ‏السلام ، لحظه شمار در آغوش فشردن توست!
مدینه دوباره محور توجّه است.

هر لحظه که می‏ گذرد، التهاب بیشتر می‏ شود و انتظار، شیرین ‏تر! و ناگهان…
پیامبر صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله ‏وسلم قنداقه نور دیده‏اش را در آغوش گرفته و نگاه از ماه رخسارش بر نمی ‏دارد!

برازنده نام این طفل چیست؟
جبرئیل خواهد آمد!

باید منتظر بود؛ منتظر اراده خداوند.
و حسین علیه‏ السلام انتخاب مخصوص پروردگار است.
مدینه، برای مبارکباد آمده است؛ اجازه ورود می‏ خواهد.

تمام ساکنان ملکوت هم برای عرض تهنیت، اجازه حضور در زمین را یافتند.
فرشتگان مدام بین زمین و آسمان در رفت و آمدند.

به یُمن حضور حسین علیه ‏السلام ، درهای رحمت خداوند گشوده می ‏شود!

وجود حسین علیه ‏السلام معجزه می‏کند!