مدرسه حضرت معصومه(س) دماوند

برخی فرصت ها همچون نسیمی است که از خنکای باغستانی غالیه بار می وزد. در این فرصت ها یک حرکت وعمل  ممکن است اثری افزون بر صدها حرکت وعمل دیگر در فرصت ها ی دیگر  داشته باشد وبا آن شادابی وطراواتی معنوی به انسان  دست دهد که همطراز  از آن در زمان های دیگر یافت نشود .

ایام ویژه عبادت  وتقرب به خداوند ، در تقویم عبادی شیعیان  جایگاه خاصی دارد وبه مثابه  شب صحبتی است که در آن عاشق باید داد  خوشدلی از معشوق بستاند .طلبه ای که بخواهد ایمان در آیینه تمام نمای انسانیتش  متبلور شود ، همچون صیادی ماهر در کمین  این اوقات  وایام  است ومترصد است تاکوله پشتی اش را از مواهب آن پر سازد تا آذوقه راهش شود.. آن که شنیده است :” آه من قلة الزاد وطول الطریق” هرگز اوقاتی مانند لیلالی قدر ، روز عرفه ، ایام اعتکاف ،  نیمه شعبان  ،اعیاد اسلامی وایام شهادت معصومان علیهم السلام ،و….. را که همگی زینت آفرین ومکمل واجبات  است بیهوده از دست نمی دهد ، ودریغ بر کسی که نداند چگونه از آنها استفاده کند وغافلانه  وارزان از کنارشان بگذرد.

بانو مزار تو در سینه عاشقان توست

پس از تو تمام یاس های زمین کبود  می رویند. .

از خلقت  فاطمه زهرا (سلام الله علیها) تمام زن ها حرمت وآبرو یافتند .

ازتو برایمان تسبیحی  به یادگار مانده  که پس از هر نماز  به آسمان می بردمان .

چگونه  تو را زخم زدند که رخ از تمام اهل زمین پنهان کردی یا فاطمه ؟چگونه گریه های  فاطمه (سلام الله علیها ) عرش را به لرزه می انداخت ، ولی مردمان شهرش  را از خواب بیدار نکرد ؟

زخم هایی که بر پیکرت زدند ، کمترین رنجی بود که در این دنیا  کشیدی . درد تو از زخم  دیگری بود ….شهادت تو آغاز شهادت های پی در پی تاریخ  بود….

دامنت را رها نمی کنم  وگرنه سر از دامان گمراهی در می آورم….

نوروز به نور فاطمیه زیباست

روزی تمام سال ما با زهراست

با بردن نام فاطمه (سلام الله علیها )  فهمیدیم ، سالی که نکوست ، از بهارش پیداست .

بهار روزها وماه ها به پایان می رسند ،حتی شعرها وشکوفه ها در گذر روزگار پژمرده می شوند ،اما آن بهاری که هرگز به پایان نمی رسد ، تویی.

تکرار نام تو هر جا وهر زمانی که باشد به قلبم آرامش می دهد ودلم را از بیگانگی ها می رهاند .
روزها وشب ها بی شمار و پر عطشی را به امید دیدار تو سر کردم واز میان همه راه ها وکوچه ها بن بست ، به تو رسیدم . امید لحظه هایم بودی وهستی .
باور های خسته خویش را به پنجره چشمانت می سپارم .
اگر بی مقصد مانده بودم ،اگر فاصله ها پر از آوار شده واز عطش ترک خورده ام ، به معجزه عشق تو همه
لحظه های کهنه را به پایان رساندم . نسیمی معطر ، همه احساسم را زلال می کند ومن حس می کنم که به دل صبورت نیازمندم .
کاش تا همیشه در انتظار مقدمت بی تاب باشم.
کاش انبوه تلبنار شده حرف هایم را در نگاهم بخوانی وباورم کنی که منتظرت هستم وهنوز هم که هنوز است ، دوستت دارم وهنوز همان که دعای همیشگی را هر لحظه در دلم آرام آرام می خوانم :
“اللهم کن لولیک الحجة ابن الحسن ……”
برگرفته از مجله امان دلنوشته از معصومه آشوری

بسمه تعالی

“نمایش بانوی عرش”

به گزارش رابط خبری مدرسه علمیه حضرت معصومه( سلام الله علیها) دماوند، نمایش بانوی عرش برگزارشد.

این نمایش به مناسبت شهادت حضرت زهرا( سلام الله علیها)، روزشنبه 24 اسفندماه سال 92، از ساعت 8:30 صبح به مدت دو ساعت، در سالن اجتماعات دبیرستان قدسیه، با اجرای طلاب حوزه علمیه حضرت معصومه( سلام الله علیها) در میان جمع طلاب، مادران گرامی ودانش آموزان مدرسه قدسیه برگزارشد.

نمایش بانوی عرش به همت استاد ادبیات مدرسه علمیه دماوند، خانم کریمی ومسئول فرهنگی مدرسه خانم کمالی به اجرا گذاشته شد.

لازم به ذکر است این مراسم با سخنرانی مدیر مدرسه خانم شرفی واهدای جوایزی ارزنده به بازی کودکان در این نمایش به پایان رسید.

نام فاطمه علیها السلام شفای دردها

امام باقر علیه السلام  هرگاه تب می کرد  آب خنکی  طلب  میکرد  ووقتی  که آب به دستش می رسید ، جرعه ای  از آن را می نوشید ، لحظه ای از نوشیدن  باز می ماند  وسپس  با صدایی بلند  به حدی  که در بیرون خانه نیز  شنیده می شد  از ته دل  مادرش زهرا را صدا می کرد و می فرمود:یا فاطمه  بنت محمد” ای فاطمه ، دختر محمد صلی الله علیه وآله  وبدین گونه  خود را از سوز  تب تسلی  می نهاد  وجان وروح خود را با یاد محبوب وتوسل به او آرام می کرد.