کاروان رفت وتو در خواب وبیابان در پیش ………..

آیا سزاوار است  انسانی که می تواند  با امام عصر  ارواحنا فداه  ارتباط  معنوی داشته باشد  ، روح خود را غرق در اندیشه های  مادی  نموده ووجود  خویش   را گرفتار  قید وبندهای غفلت  نماید  ؟!!

آیا سزاوار است انسانی که می تواند بر فراز فضای آشنایی با خاندان وحی به پرواز در آید ، پروبال خود را  بشکند  ودر زندان  دنیا  خود را بازیچه واسیر شیاطین گرداند ؟!

آیا سزاوار است در میان هفت میلیارد  جمعیّت انسان در سراسر  جهان  تعدادی بس اندک  با مفاسد  عصر غیبت  آشنایی داشته باشند ؟!

چرا نباید  همه ی انسان ها از ارزش  انسانی خویش باخبر باشند  وبدانند   در صورتی  دارای قدر وبها  هستند  که بتوانند  به خداوند  وجانشین  او در این روزگار  توجّه  داشته باشد.  اگر همه ی انسان ها لیاقت چنین مقامی  را ندارند واین مقام از آن گروهی خاص است ، چرا ما وشما از آنان نباشیم !!

کاروان رفت وتو در خواب وبیابان در پیش کی روی ؟ ره ز که پرسی ؟ چه کنی؟ چون باشی ؟