از مباحثی که مدتی ذهن مرا به خود در گیر کرده محلی گرایی است.محلی گرایی عمر کمی نداردو ازسابقه چندین و چند ساله برخوردار است این امر در محله های یک شهرویا دو یا چند روستا ممکن است مشاهده شودگرایش افراد به محله خاص وتعصب به یک محله باعث به وجود آمدن آداب و اخلاق و رفتار های خاصی در بین افراد یک جامعه می گردد.تعصباتی که غالبا در ابعاد مختلف ،آثار منفی از خود بر جا می گذارد.بعد اخلاقی ،بعد مذهبی،فرهنگی ،سیاسی،و… .این تعصبات به شهر های یک کشور هم کشیده می شودو گاها در گفتگوی بین افراد متوجه می شویم مردم شهر فلان ،مردم شهر دیگر را به صفت خاصی می خوانند آن هم با تمسخر.به عنوان مثال شهری را در نظر بگیریدکه دارای چند محله است .محله الف خود را برتر از محله ب می داند.محله ج هم خود را برتر از سایر محله ها می شناسد . محله د نیز گل سر سبد مجلس است و محله ای به گرد پای او نمی رسد.هر محله برای خود آداب و رسوم ویژه ای دارد،که پای آن ایستادهو به هیچ وجه از آن دست بر نمیداردبدون آن که به آثار و تبعات آن فکر کند-تا بافردی روبرو می شود از او می پرسدکه اهل کدام محله ای؟خدانکندکه آنشخص اهل محله ای باشد که او نسبت به آن تعصب دارد.هر محله ای برای خود مکانی برای تجمع و عبادت دارد که فقط وفقط مختص به افراد همان محله است. خدانکند که فردی از محله دیگر پا به آن محله بگذارد…هرمحله یاقبیله ،آرا و عقایدی دارد که فقط همان را قبول دارد. خدا نکند که فردی مخالف رای ایشان صحبتی به میان آورد آن وقت آنها می شوند علامه دهر و طرف مقابل می شود دشمن جانی .این اختلافات گاهی به محیط کاری ،زندگی و تحصیلی هم کشیده می شود.این ها چیز هایی بود که در جوامع مختلف با شدت و ضعف هایی وجود .داشته و دارد.این روی سکه همان است که ما کم و زیاد درگیرش بوده ویا مورد اصابت تیرهایش قرار گرفته ایم . امادر جامعه ایکه قرآن قانون باشد،انبیا ،اولیا و ائمه ،راهنما و ملاک قرار گیرندو فقط  ترس از خدا وجود داشته باشد،پیامبر صلی الله علیه و آله را می بینیم که وقتی وارد مجلس می شدندجای خاصی رادر بالای مجلس انتخاب نمی کردند.با بینوایان هم سفره شده وباسیاهان همنشین ،طوری که گاهی کسینمی توانست بفهمد او پیامبرخداست.قرآن را می بینیم که درآن خداوند منان برتری انسان ها را در تقواو پرهیزگاری آنه می داند نه تیره و اصل و رنگ و نژاد.ائمه و خاندانشان را مشاهده می کنیم که دربرابر بی احترامی نه تنها مقابله به مثل نمی نمایند . بلکه با محبت و احترام ویژه ای از فرد خاصی،استقبال گرم و پذیرایی می نمایند تا جایی که از او می پرسندغذا می خواهی تا به تو بدهیم ؟جا می خواهی تا اسکانت دهیم؟حال ماکجا و جامعه محمدی کجا؟