عباس گونه تربیت کنیم

آرزوی همیشگی خانواده های شیعی این بوده است که فرزندانشان ،از محبان ویاران امام زمان عجل الله تعالی الشریف  محسوب شوند،اما برای تحقق این خواسته کارهایی که لازم است انجام نمی دهند .شاید یک علت آن نداشتن الگویی در تربیت فرزندان باشد.

داستان  تولد  حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام حاوی نکات  قابل ملاحظه ای است که میتواند  سرمشق نیکوبرای تربیت مهدوی فرزندان  باشد. برای روشن شدن این مطلب ،مناسب است ، ابتدا  به نقل داستان تولد علمدار کربلا وعواملی که آن حضرت را به یار با وفا برای امام زمان دوران خویش تبدیل نموده ، اشاره واز آن به عنوان الگو ونمونه ای موفق در پرورش فرزندان  خویش بهره برداری نماییم.

بعد از شهادت حضرت فاطمه زهرا علیها السلام  امیر مومنان حضرت علی علیه السلام به برادرش عقیل  فرمود : برای من  بانویی انتخاب کن تا از او فرزندان  شجاع ودلیری  نصیبم شود .” گویا حضرت ، از همان ابتدا برای تربیت  یاورحضرت  ودلیری سیدالشهداء علیه السلام  برنامه ریزی  کرده  بود. عقیل  نیز که آگاه  به نسب قبایل  مختلف  عرب بود ، انگشت  اشاره ام البنین  نهاد وحضرت  علی علیه السلام  با او  ازدواج کرد تا در روز  رویایی عظیم حق  وباطل ، فرزندانش یار  ویاور  امام  دوران ، حسین بن علی علیه السلام  باشند  ومسیر هدایت  را تا ابد زنده و روشن  بدارند . در حقیقت امام علی علیه السلام  فرزند دلبندش  را برای  واقعه کربلا  ذخیره  گذاشت  ونام بلندش  را عباس  نهاد.

امیر مومنان علی  علیه السلام  او را از این  رو عباس  نامید  که به شجاعت ، شکوه  به صولت  وخشم او در پیکار  با دشمنان آگاهی  داشت .

ایشان  برای این  که فرزندی  برای  یاری حسین علیه السلام  در واقعه  کربلا  به جای  خود داشته  باشد : اول  آنکه همسری انتخاب  می کنند  که بتوانند  جنین  فرزندانی  بیاورد  ودر دامان  خود آنها  را تربیت  کند . دوم آنکه با انتخاب  اسم مناسب ، یعنی  عباس ، از همان  روزهای  نخستین  به او تلقین  میکند  که باید دارای ویزگی  هایی که  در مفهوم  اسم  او هست.  سوم آنکه  با بوسیدن  دستان  آن فرزند می خواهد  بفرماید  که این  دست ها باید  طوری آموزش  ببیند  که بتواند  در روز  عاشورا  یاری وحمایت  جانانه  از امام زمان علیه السلام  را داشته باشند.چهارم  آنکه در هنگام شهادت خود ، عهد وپیمانی از حضرت   عباس  علیه السلام  می گیرند  ودست امام حسین علیه السلام   را در دست او نهاده وبه او می فهماند  که باید  تا پای جان از امام  خود حمایت کند.

جالب این که حضرت  ام البنین  نیز  برای آماده کردن  فرزند دلبند خود ، جهت  انجام  این ما موریت  ومسوولیت  مهم ،  درس ادب ، احترام ویاری  فرزندان  فاطمه  علیها السلام  را از  زمان کودکی به فرزندان  خود می دهد. او  خود واقف  به مقام  ومرتبه امامان  بوده وخود را از همان  روز اول  خادمه  آنها  به حساب  می آورد ، لذا  در تاریخ  ثبت  است هنگامی که می خواهد وارد  خانه علی علیه السلام  شود ، اول از امام حسن  علیه السلام   وامام حسین علیه السلام  اجازه می گیرد  تا ایشان  اجازه  دهند به عنوان خدمتکار  وارد  خانه شود  وبعد  وارد می شود.

حضرت ابوالفضل  علیه السلام  از همان  روزهای  اول   تحت  تاثیر  تربیت   حضرت  علی علیه السلام  ومادرش ام البنین ، نگاهی  از سر عشق  وعلاقه  نسبت  به فرزندان فاطمه ، به ویزه  امام حسین  علیه السلام  داشته وهمواره  با احترام وادب  نسبت  به آنها  رفتار  می کرد . همیشه مانند  غلام و عبد  در مقابل  مولای  خود  در کنار امام حسین  علیه السلام  می نشست. از این رو حضرت  امام صادق علیه السلام  در زیارت  نامه او ویزگی ممتاز  او را عبد صالح خدا بودن  و"المیطع لله ولرسوله ولامیر المومنین والحسن  والحسین ،مطیع  خداوند ، پیامبر  وامامان ” بر می شمارد  وحضرت  عباس  علیه السلام  را این گونه توصیف  می کند:گالسلام علی ابی الفضل العباس  الواسی  اخاه  بنفسه ، سلام بر ابوالفضل ، آن  عزیزی  که برادرش  را با ایثار  جان خویش یاری کرد ”  همچنین حضرت  ولی عصر عجل الله تعالی الشریف  در زیارت ناحیه مقدسه ، حضرت  عباس علیه السلام را این گونه  معرفی کرده است .” الفادی به الواقی ، آن عزیزی که  خود را  فدا کرد  وهمه تلاش خود را برای حفظ ونگهداری امامش به کار بست. “

نتیجه

ما شیعیان - که خود را پیرو حضرت علی علیه السلام  می دانیم  وحضرت  عباس را الگوی زندگی  خود در کنار  امامان معصوم  با افتخار  قبول داریم -لازم است جزء  منتظرین  واقعی  ایشان بوده  وآمادگی  کامل  برای یاری حضرت  مهدی  عجل الله تعالی الشریف  را در خود ایجاد  کنیم ، باید فرزندانی  رشید ، امام شناس ومطیع ولایت ، از خود  به عنوان  ذخیره برای یاری  امام زمان  عجل الله تعالی الشریف  به یادگار بگذاریم ، وظیفه  خود را درباره  تربیت  صحیح آنها به کار برده  ویقین بدانیم  پدران ومادران  پرهیز گار  ومنتظران  واقعی با الگو گیری از این بزرگواران  وتوسل  به آنها  می توانند  فرزندانی  برای یاری امام زمان  تربیت کنند که همچون  قمر بنی هاشم وفادار به ایشان  باشند.