سرّ مستودع

پیغمبر را کناردرخت طوبی بردند.میوه درخت طوبی را چیدند ونطفه علیها سلام را منعقد کردند ودر این نطفه روحی دمیدند وخدا در آن روح  شریف ترین گوهری را که در خزینه خودش داشت گذاشت .

مساله اینجاست که “اللهم انی اسالک بفاطمه وابیها وبعلها وبنیها والسر المستودع فیها “این سرّ،چه سرّی است؟؟

شب معراج ودرخت طوبی ومیوه بهشتی .همه مقدمه این سرّبود.اما برای بیان این سرّفرصت دیگری لازم است.او خودش سرّبود،"سرّالله الاعظم"قلبش سرّبود.آنچه در آن قلب بود سرّبود.ورنجش سرّبود،هرچه کشید سرّبود.قبرش سرّاست.مقامش سرّاست.سرّاندرسرّاست .قبری که آن پوست واستخوان را در خودش جا داد سرّاست.