جوانان ما از دین جز امر ونهی نمی دانند!!

هنرورزی

یکی از ابزارهای ضروری در عرصه تقویت باورهای دینی جوانان،کاربست هنر در این مسیر است دین باوری لوازمی چون کنترل امیال غریزی دارد که جوان در برابر ان مقاومت می کند. گذشته از اینکه در جهان حاضر موانع ومشکلات تازه ای برای جوانان در این مسیر ایجاد شده است.گاه هدف ما تقویت باورهایی است که لوازم آن ورود به لذّات مادی وظواهر دنیوی است وگاه هدایت به سوی ارزش های والاتر انسانی والهی است.توفیق در امر نخست بسی آسان تر حاصل می شود. رهرو این مسیر ،چونان پدری است که دو فرزند دارد ومی خواهد یکی را به تحصیل علم سوق دهد ودیگری را برای بازیگوشی پرورش دهد.در این وضعیت به همان میزان که هدایت علمی سخت تر است ،برای دیگری باید سازوکارهای هنری فزون تری به کار گیرد.از طرفی آنچه در جهان معاصر شاهدیم ،این است که گرایش غالب در کاربران ابزارهای هنری ،،تحریک ودامن زدن به امیال مادی است .در عصری که برای جهت دادن انسان ها به سوی مادیات وتقویت گرایش های مادی ،از ابزارهای ویژه هنری استفاده می شود،آیا می توان از اهمیت وکاربرد هنر برای تعلیم دین وتثبیت باورهای آن غفلت کرد ؟اگر کالاهای آسمانی والاتر از مادیات زمینی است ،آیا عرضه آنها شایسته کاربرد فزون تر ابزارهای هنری نیست ؟

جوانان ما از دین جز امر ونهی نمی دانند .آنها گمان نمی کنند که اسلام ،دین زندگی ورونق بخش حیات است.دینی که در دوستیابی ،توفیق اخلاقی وتحصیلی وشغلی ،سلامت روان ،آسودگی خاطر ،آغاز واستمرار ازدواج موفق ،دنیای آزاد وآباد ونیز آخرت دلشاد وآرام به ما مدد می رساند. آنان غافل اند که اخلاق وعرفان اسلامی با زندگی عجین واز عزلت گزینی گریزان است.اگر زیبایی های آموزنده  دینی برای نسل نو هنرمندانه ترسیم شود ،قله تربیت باورهای دینی آسان تر فتح می شود.به فرموده امام رضا علیه السلام اگر مردم زیبایی های کلام ما را می دانستند طریق ما را طی می کردند. اگر نقاشی ،شعر، خط،فیلم های کمدی ،سریال های تلویزیونی و…برای هدف پیشین به کار گرفته شوند ،آثار مبارکی بر قریحه مذهبی جوانان جلوه گر می شود اگر آثار سوء رفتارهای گریزدهنده از دین باوری در قالب سریال ،تئاتر ،فیلم وغیره عرضه شود ،از انحراف بسیاری از جوانان کاسته می شود.