عید نوروز از جمله عیدهای ایرانیان پیش از اسلام است.اسلام و پیشوایان بزرگ آن نوروز را با سه شرط پذیرفته اند:

عید نوروز باید نماد خداپرستی و خداجویی انسانها و مظهر عبودیت باشد.

نوروز باید پیراسته از خرافه ها و آیین های شرک آلود باشد.

نوروز باید تجلی آداب اسلامی و همراه با بروز رفتارهای متعالی دینی مانند :نماز،نیایش،صله رحم،صدقه ،زیارت اولیا و شهدا باشد.

نگاهی به سه شرط مذکور ما را وادار به تأمل و بازنگری در نگاهمان به نوروز می نماید:..

مظاهر عبودیت و خداپرستی در نوروز…!؟

پیراستگی از خرافات و آیین های شرک آلود و تجملات و چشم و همچشمی ها و تکلفات و…!؟

تجلی گاه آداب اسلامی و بروز رفتارهای متعالی و دوری از نگاههای آلوده و رفتارهای شیطانی و …!؟ باید دوباره ببینیم و تجدید نظری چندباره داشته باشیم…!!!؟!