یکی از عوامل تشویش زا ومخل آرامش ،آرزوهای دور ودراز ودست نیافتنی است.

زیادند انسان هایی که کاسه ماست خود را کنار دریا برده وبا خود می گویند :"اگر می شد ،چی می شد” اگر می شد که این کاسه را در دریا خالی کرد وتمام آب دریا دوغ می شد ،چه خوب می شد .این افراد غالبا گرفتار خیال پردازی های طولانی ودائم اند.

همیشه در فکر چیزهایی هستند که تحقق آن ها یا اساسا ممکن نیست ویا از عهده ی آن ها بر نمی آید وهمین امر (که هرگز به آرزوی خود نمی رسند )موجب دل پریشی ونگرانی آن ها شده وزندگی ایشان را با اضطراب های دائم پر می سازد.

از آثار منفی این خصلت ،رکود وخمودی صاحبان آن است. ایشان یا گرفتار ایستایی وعدم تلاش لازم برای دست یابی به اهداف واقعی زندگی می شوند ویاقصد می کنند “ره صد ساله را یک شبه طی کنند “وبه خیال خود “میان بر"زده وجلو بیفتند.

از این رو برای دست یابی به آرزوهای خود ،از راه های غلط ویا بی سرانجام رفته ،گرفتار انواع کارهای نا صواب وخلاف وحتی نامشروع می شوند.

نبی اکرم صلی الله علیه وآله می فرماید :

ان خوف ما اخاف علیکم اثنان اتباع الهوی وطول الامل

“من از دو چیز برای امتم در هراسم ،پیروی از هوای نفس وآرزوهای دراز “(بحاد الانوار /ج74/ص419)

برای رهایی از این خصلت مذموم باید روحیه قناعت ورزی واز خیال پردازی های آن چنانی به شدت بر حذر بود .

برگرفته از کتاب آرامش محصول موسسه آرامش جاویدان