الفبای طلبگی  (قسمت اول)

حجت الاسلام والمسلمین جواد محدثی

هر که الفبای طلبگی را نداند دچار جهل مرکب می شود ..وهر که با زیر وزبر  “آیات علم"و “سوره های معرفت  “  بیگانه باشد ،قرائتش غلط خواهد شد.

پس باب اول کتاب حوزه ،آموختن این الفبا وآشنایی با حرکات وسکنات این فرهنگ است ،تا “طلبه” از “طلبه نما ” متمایز شود. طلاب واقعی که مطلوب خلق ومحبوب خالقند ،آنانند  که در مدرسه عترت ،الفبای عزت می آموزند ودر مکتب قرآن ،مشق عرفان می نویسد.

زندگیشان  عطف به مبدا  است ووصل به معاد بانفی خود   اثبات خدا می کنند وغرور را از نفس خویش جدا.

در محرمات ،اهل توقف اند ودر شبهات ،اهل احتیاط .

ضمیر خود را در افق تقوا ظاهر  می سازند،با شهرت ونام ،خود را گم نمی کنند  وبا پست ومقام وچند سلام ،پشت به حوزه وقم نمی کنند و"معانی “نخوانده به “بیان” نمی پردازند.

به جرح وتعدیل ونفس مشغولند وهر روز عمر خود را “تجزیه وتر کیب ” می کنند .افعالشان بی حرف عله ،به مصدر خلوص بر می گردد. اسمشان مبنی بر فتح وفعلشان لازم وحرفشان جازم .

نه در حرف ،منفی بافند،نه در ادعااهل لاف وگزاف .

نه در جای وقف ،حرکت می کنند ونه در جای حرکت ، اهل وقفند.

از معتکفان حجره “لم ولما ” بیزارند واز سایه نشینان “لیس ولا “بر کنار………

ادامه دارد