افزایش تمایل به فراغت های غیر فعال

گسترش روزافزون تمایل جوانان ایرانی به فراغت های غیر فعال را می توان تا حدی نتیجه دیجیتالی شدن جامعه دانست. دیجیتالی شدن یا الکترونیکی شدن ،فرایندی است که در آن ،انسان از راه ابزارها ،فنون ورسانه های دیجیتالی ،مانند شبکه اینترنت به تولید ،تکثیر ،اشاعه وانتشار نمادها ومعانی می پردازد وبه وسیله آنها زندگی خود را معنا می بخشد.در حال حاضر ،جامعه شبکه ای ،بخش بزرگی از زمان فراغت وشکل مصرف را از فضاهای فیزیکی به فضای مجازی انتقال داده است. همه مشاغل به ساختارهای ارتباطی شبکه ای متصلند وسازمان ها ونهادهای گوناگون از راه سایت های رسمی وفضاهای مجازی غیر رسمی در حالت تبلیغ الگوی مصرف خود هستند با رشد وگسترش رسانه های دیجیتالی وافزایش کاربرد آنها در تمام جنبه های زندگی روزمره (از فعالیت های تجاری بزرگ بانکی ،خرید وفروش رایانه ای وآموزش از راه دور گرفته تا آشپزی وکارهای جزئی درون خانه )این فرآیند ،در حال تغییر دادن عادت های بنیادین ما در زمینه های مختلف اقتصادی ،اجتماعی ،سیاسی وفرهنگی است.در نتیجه در دوره های زمانی متناوب ،جلوه های فن آوری جدید در زندگی روزمره 0مانند بازی های آنلاین ،وبلاگ ها ،عضویت در شبکه های اجتماعی ،خرید وسایل دیجیتالی و….)در سطح جامعه مُد می شود. بدین ترتیب ،می بینیم که تغییر علاقه ها وسلیقه ها در زمینه سرگرمی در سطح جامعه به تغییر مفهوم فراغت می انجامد.این امر نخست با محدود شدن ارتباطات خانوادگی واختصاص دادن زمان بیشتر به فعالیت در فضای مجازی آغاز می شود وبه تدریج ،احساس مسئولیت جمعی را کاهش می دهد.