مدرسه حضرت معصومه(س) دماوند

حسّی که قرآن  به من داد

خانم  "زینب تایلور ” بانوی نو مسلمان استرا لیایی می گوید : من قبلاَ مسیحی بودم تا این که یک دوست - به عنوان موهبتی  الهی_مرا با کتاب های  اسلامی آشنا کرد. آن کتاب ها برایم  جذّاب بودند …. والبته جذّاب ترین  این کتاب ها ، مهم ترین آنها بود . هنوز مسلمان نشده بودم  که قرآن را مطالعه  کردم.حسّی که به من می داد  مشخّص میکرد که این کتاب  زمینی نیست ،آسمانی است. قرآن را نخست انگلیسی  وبعد به عربی یاد گرفتم. سپس  زندگی حضرت رسول را مطالعه کردم. من قدم به قدم اسلام را شناختم.

او می گوید : حال من ، حال اطمینان است .با تمام وجود ایمان دارم که اگر یک چراغ هدایت در دنیا باشد آن اسلام است.

من نخستین زن محجّبه در منطقه خودم بودم. من برای آنها عجیب هستم وآنها به جای اینکه  بخواهند  مرا بشناسند  مرا مسخره می کنند ! امّا من در همه این سختی ها  یک دلخوشی دارم که آنها ندارند وآن اسلام  وقرآن است. من با کسانی در ارتباط هستم که آنها محروم هستند ، من خداوند واهل بیت را دارم.

عباس گونه تربیت کنیم

آرزوی همیشگی خانواده های شیعی این بوده است که فرزندانشان ،از محبان ویاران امام زمان عجل الله تعالی الشریف  محسوب شوند،اما برای تحقق این خواسته کارهایی که لازم است انجام نمی دهند .شاید یک علت آن نداشتن الگویی در تربیت فرزندان باشد.

داستان  تولد  حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام حاوی نکات  قابل ملاحظه ای است که میتواند  سرمشق نیکوبرای تربیت مهدوی فرزندان  باشد. برای روشن شدن این مطلب ،مناسب است ، ابتدا  به نقل داستان تولد علمدار کربلا وعواملی که آن حضرت را به یار با وفا برای امام زمان دوران خویش تبدیل نموده ، اشاره واز آن به عنوان الگو ونمونه ای موفق در پرورش فرزندان  خویش بهره برداری نماییم.

بعد از شهادت حضرت فاطمه زهرا علیها السلام  امیر مومنان حضرت علی علیه السلام به برادرش عقیل  فرمود : برای من  بانویی انتخاب کن تا از او فرزندان  شجاع ودلیری  نصیبم شود .” گویا حضرت ، از همان ابتدا برای تربیت  یاورحضرت  ودلیری سیدالشهداء علیه السلام  برنامه ریزی  کرده  بود. عقیل  نیز که آگاه  به نسب قبایل  مختلف  عرب بود ، انگشت  اشاره ام البنین  نهاد وحضرت  علی علیه السلام  با او  ازدواج کرد تا در روز  رویایی عظیم حق  وباطل ، فرزندانش یار  ویاور  امام  دوران ، حسین بن علی علیه السلام  باشند  ومسیر هدایت  را تا ابد زنده و روشن  بدارند . در حقیقت امام علی علیه السلام  فرزند دلبندش  را برای  واقعه کربلا  ذخیره  گذاشت  ونام بلندش  را عباس  نهاد.

امیر مومنان علی  علیه السلام  او را از این  رو عباس  نامید  که به شجاعت ، شکوه  به صولت  وخشم او در پیکار  با دشمنان آگاهی  داشت .

ایشان  برای این  که فرزندی  برای  یاری حسین علیه السلام  در واقعه  کربلا  به جای  خود داشته  باشد : اول  آنکه همسری انتخاب  می کنند  که بتوانند  جنین  فرزندانی  بیاورد  ودر دامان  خود آنها  را تربیت  کند . دوم آنکه با انتخاب  اسم مناسب ، یعنی  عباس ، از همان  روزهای  نخستین  به او تلقین  میکند  که باید دارای ویزگی  هایی که  در مفهوم  اسم  او هست.  سوم آنکه  با بوسیدن  دستان  آن فرزند می خواهد  بفرماید  که این  دست ها باید  طوری آموزش  ببیند  که بتواند  در روز  عاشورا  یاری وحمایت  جانانه  از امام زمان علیه السلام  را داشته باشند.چهارم  آنکه در هنگام شهادت خود ، عهد وپیمانی از حضرت   عباس  علیه السلام  می گیرند  ودست امام حسین علیه السلام   را در دست او نهاده وبه او می فهماند  که باید  تا پای جان از امام  خود حمایت کند.

جالب این که حضرت  ام البنین  نیز  برای آماده کردن  فرزند دلبند خود ، جهت  انجام  این ما موریت  ومسوولیت  مهم ،  درس ادب ، احترام ویاری  فرزندان  فاطمه  علیها السلام  را از  زمان کودکی به فرزندان  خود می دهد. او  خود واقف  به مقام  ومرتبه امامان  بوده وخود را از همان  روز اول  خادمه  آنها  به حساب  می آورد ، لذا  در تاریخ  ثبت  است هنگامی که می خواهد وارد  خانه علی علیه السلام  شود ، اول از امام حسن  علیه السلام   وامام حسین علیه السلام  اجازه می گیرد  تا ایشان  اجازه  دهند به عنوان خدمتکار  وارد  خانه شود  وبعد  وارد می شود.

حضرت ابوالفضل  علیه السلام  از همان  روزهای  اول   تحت  تاثیر  تربیت   حضرت  علی علیه السلام  ومادرش ام البنین ، نگاهی  از سر عشق  وعلاقه  نسبت  به فرزندان فاطمه ، به ویزه  امام حسین  علیه السلام  داشته وهمواره  با احترام وادب  نسبت  به آنها  رفتار  می کرد . همیشه مانند  غلام و عبد  در مقابل  مولای  خود  در کنار امام حسین  علیه السلام  می نشست. از این رو حضرت  امام صادق علیه السلام  در زیارت  نامه او ویزگی ممتاز  او را عبد صالح خدا بودن  و"المیطع لله ولرسوله ولامیر المومنین والحسن  والحسین ،مطیع  خداوند ، پیامبر  وامامان ” بر می شمارد  وحضرت  عباس  علیه السلام  را این گونه توصیف  می کند:گالسلام علی ابی الفضل العباس  الواسی  اخاه  بنفسه ، سلام بر ابوالفضل ، آن  عزیزی  که برادرش  را با ایثار  جان خویش یاری کرد ”  همچنین حضرت  ولی عصر عجل الله تعالی الشریف  در زیارت ناحیه مقدسه ، حضرت  عباس علیه السلام را این گونه  معرفی کرده است .” الفادی به الواقی ، آن عزیزی که  خود را  فدا کرد  وهمه تلاش خود را برای حفظ ونگهداری امامش به کار بست. “

نتیجه

ما شیعیان - که خود را پیرو حضرت علی علیه السلام  می دانیم  وحضرت  عباس را الگوی زندگی  خود در کنار  امامان معصوم  با افتخار  قبول داریم -لازم است جزء  منتظرین  واقعی  ایشان بوده  وآمادگی  کامل  برای یاری حضرت  مهدی  عجل الله تعالی الشریف  را در خود ایجاد  کنیم ، باید فرزندانی  رشید ، امام شناس ومطیع ولایت ، از خود  به عنوان  ذخیره برای یاری  امام زمان  عجل الله تعالی الشریف  به یادگار بگذاریم ، وظیفه  خود را درباره  تربیت  صحیح آنها به کار برده  ویقین بدانیم  پدران ومادران  پرهیز گار  ومنتظران  واقعی با الگو گیری از این بزرگواران  وتوسل  به آنها  می توانند  فرزندانی  برای یاری امام زمان  تربیت کنند که همچون  قمر بنی هاشم وفادار به ایشان  باشند.

او معصومه است

گرچه مقام عصمت از گناه ومصون بودن از لغزش ها “در عین قدرت بر خطا” مقامی است خاص انبیاء عظام واوصیاء آنان بویژه چهارده معصوم پاک علیهم السلام ،ولی بودند کسانی که به دلیل طاعت وبندگی مخلصانه پروردگار واطاعت وپیروی کامل از رهروان راه پاکی و وارستگی به درجه ای از تقوی وطهارت روحی رسیدند که از معاصی ورذایل اخلاقی  دور مانده اند  ودامن روح وجان خویش را از ناپاکی ها زدودند

فاطمه معصومه  علیها السلام که خود پرورش یافته مکتب ائمه اطهار ویادگار صاحبان آیه تطهیر است ، نمونه عالیی از طهارت  وپاکی است به گونه ای که خاص وعام اورا بعنوان  معصومه  شناخته اند تا بدانجا که بعضی از بزرگان ایشان را فردی برخوردار از طهارت ذاتی وتالی تلو معصومین  علیهم السلام  دانسته  وحضرت رضا علیه السلام به ایشان لقب معصومه  داده وفرمود:"من زار المعصومه بقم کمن زارنی” کسی که “فاطمه معصومه را در قم زیارت کند مثل آن است که مرا زیارت کرده باشد . ودر یکی از فرازهای  زیارت دوم آن حضرت آمده  است که : سلام برتو ای بانوی پاک وستایش شده ، نیکو کردار وهدایت شده ، پرهیزگار وارسته”

استاد مطهری در آغاز ،انقلاب را چنین تعریف می کند :"انقلاب عبارت است از طغیان وعصیان مردم یک ناحیه ویا یک سرزمین علیه نظام حاکم موجود برای ایجاد نظمی مطلوب ،به بیانی دیگر ،انقلاب از مقوله عصیان وطغیان  است علیه وضع حاکم به منظور استقرار وضعی دیگر وبه این صورت معلوم می شود که ریشه هر انقلاب دو چیز است ، یکی نارضایتی وخشم از وضع موجود ودیگر آرمان یک وضع مطلوب “

ایشان درباره معانی واژه انقلاب در قران مجید وسایر معانی آن میگوید :

قرآن مجید کلمه انقلاب را به همین مفهوم  به کار برده است نه  به مفهوم اصطلاحی رایج آن.ماده انقلاب ،تقلیب،تقلب،صیغه منقلب وامثال  اینها در قرآن آمده است.

انقلاب بعدها در اصطلاحات فقهی  وبیشتر از آن در اصطلاحات  فلسفی ،معنی پیدا کرد  فقها در باب مطهرات یکی از امور پاک کننده را انقلاب میدانند که گاهی از آن به استحاله  تعبیر می کنند .فلاسفه انقلاب را به جایی می گویند  که ذات و ماهیت یک شیئی لزوما عوض شده باشد.

خلاصه میتوان بر اساس تعاریف گذشته ،انقلاب  وانقلاب اسلامی را این چنین  تعریف کرد :

“تحول ودگرگونی در افکار ورفتار انسان وجامعه به صورت سریع همراه با خشونت به منظور دستیابی به جامعه مطلوب بر اساس مکتب اسلام “

دهه فجر بر فجر آفرینان مبارک

«موانع تحقیق در ازدواج»

یک سری از تفکرات هستند که مانع درست تحقیق کردن ما می شوند مانند:
تفکر غلط اول:
بابای فلانی که خواستگاری دختر ما آمده آدم مطرحی است. استاد اخلاق است. استاد فلان است. این ها را فلانی معرفی کرده که آدم خیلی مهمی است. یا این خواهر یا داداش حاج آقا فلانی است. اینها اولین مانع تحقیق است. پدر و مادر و خواهر و برادرش، یا کسی که آن را معرفی کرده، مهم نیست که اینها چه کسانی هستند مهم این است که خود پسر (داماد) یا دختر (عروس) کی است؟
ما گاهی وقتها فریب کسی را می خوریم که به عنوان مُعرِّف است. چون داداش ایشان آدم بسیار بزرگی هستند، و چون ایشان معرفی کرده اند دیگر زشت است که ما هم برویم تحقیق کنیم. این یک تفکر غلط است. ممکن است داداش و خواهر و پدر و مادر و یا هر معرفی عالی باشد ولی این هیچ ربطی ندارد که خود این دختر یا سر هم عالی باشد! و مردم بی جهت این دو را با هم پیوند می دهند. مثلا می گویند اگر یک عیبی در این بود که ایشان او را معرفی نمی کردند. این حرفها را دور بریزید! هر کسی که می خواهد معرفی کرده باشد، باید خودتان هم بروید تحقیق کنید و این معرفهای سرشناس مانع تحقیق خود شما نشوند!
تفکر غلط دوم:
گاهی می شود که ما طرف را حسابی پسندیدیم و حسابی به دلمان نشسته، بعد که می خواهید بروید تحقیق کنید همین پسندیدن شما قبل از تحقیق مانع تحقیق شما می شود. چون که دیگر درست تحقیق نمی کنید. در واقع در تحقیق ماست مالی می کنید. قابل توجه آنهایی که دو سه جلسه می روند خواستگاری و بعد تازه یادشان می افتد که بروند تحقیق کنند. قابل توجه آنهایی که با هم دوست می شوند. وقتی که او به دل تو نشسته یا اجازة تحقیق را به اطرافیان نمی دهید یا اگر هم تحقیق کنی ماست مالی می کنی! سراغ کسانی می روید و به نوعی سوال می کنید که او را تایید کنند. به دل نشستن و پسندیدن قبل از تحقیق ممنوع. برای همین است که می گوییم بعد از جلسة اول خواستگاری تحقیقات عمیق و جدی چند ماهه انجام بدهید. نه اینکه همین طور بدون تحقیق مدام جلسات خواستگاری را ادامه بدهید. وقتی به دل هم نشتید و بعد خواستید تحقیق کنید این اشتیاق شما را کر و کور می کند.
تفکر غلط سوم:
گاهی باورها و تفکرات غلط دینی مانع تحقیق می شود. مثلا می گوید ما توکلمان بر خداست و همه چیز را می سپاریم به خود خدا و انشاء الله که خوب هستند! تو کجای دین این به خدا سپردن آمده است؟ اگر روایت و آیة قرآن در این مورد داریم بگویید تا ما هم بدانیم. ما روایاتی داریم که توصیه می کند کار خود را به خدا بسپارید ولی نه بدون حرکت و تلاش!
فردی آمد از رسول الله سوال کرد که آیا پای شترم را ببندم و به خدا توکل کنم یا پای شترم را نبندم و به خدا توکل کنم؟ رسول الله (ص) فرمودند پای شتر را ببند، و به خدا توکل کن.
پیامبر نفرمودند شتر را ره کن و به خدا توکل کن اتفاقی نمی افتد. یعنی اقدام عملی را انجام بده ولی به خدا هم بسپار چون ممکن است یک دزد بیاید و پای شتر را باز کند و شتر را ببرد.
اشتباه دیگری که می کنند این است که وقتی می بینند استخاره خوب آمده دیگر تحقیق نمی کنند. این غلط است. با دین خدا اینجوری بازی نکنیم. اینها تفکرات سنتی غلط دینی است. یک روایت به من نشان بدهید که بگوید اگر استخاره خوب آمد بدون تحقیق بروید ازدواج کنید. [1]

پی نوشت :
[1] . ‌ازدواج موفق، شاهین فرهنگ