مدرسه حضرت معصومه(س) دماوند

محمد یعنی چه ؟

واِژه ی محمد صلی الله علیه واله از حمد می آید که خود به معنای ستایش وستودن است ومحمدیعنی بسیار ستایش شده وستوده واز 99 اسم حضرت رسول اکرم صلی الله علیه واله می باشد که همراه با صلوات است.
یعنی :شایسته است محمد صلی الله علیه واله را بسیار بستایند ،که ستودن حضرت محمد صلی الله علیه واله ستودن خداست ،چرا که خداوند اورا ستوده است وآن بزرگوارنیز بیش از همه ستایشگر خداست .
در آیه 56 سوره مبارکه احزاب می خوانیم :
“ان الله وملائکته یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه وسلموا تسلیما”
خدا وفرشتگان بر پیامبر درود می فرستند ،ای کسانی که ایمان آورده اید بر او درود فرستید وبه فرمانش بخوبی گردن نهید.”
در این آیه مقام پیامبر اسلام صل الله علیه وآله وسلم به عالی ترین وجه ترسیم شده است. چرا که هم خداوند متعال وهم تمام فرشتگان مقرب او بر پیامبر درود می فرستند وهم دستور داده شده است همه مومنان بدون استثنا ء بر او درود وصلوات بفرستند .چه مقامی از این بالاتر ؟وچه عظمتی از این بیشتر ؟

نشست تربیتی درروز چهار شنبه مورخ3/9/95با حضورطلاب حوزه علمیه حضرت معصومه (علیها سلام) برگزار گردید
این نشست در روزهای چهارشنبه با موضوع تربیت دینی با حضور استاد قربانلو برگزار می گردد.در ابتدای این جلسه استاد این نکته را یادآوری کردند که تربیت از منظر دین یعنی از منظر قرآن ،روایات ،سنت پیامبر واهل بیت علیها سلام .
ایشان در ادامه مباحث جلسات گذشته به این اصل مهم اشاره کردند که انسان باتربیت ورشد یافته انسانی است که فائز است یعنی توان سربلند کردن وقدرت رها کردن پیدا کرده اولئک هم الفائزون ..بی تربیتی وعدم رشد دراین فضا یعنی انسانی که خائز شده فرو رفته وغرق شده است واز رفتن بازمانده ..وفی خوضهم یلعبون…حتی در یک خوبی ماندن یعنی مشغول بازی شده خائز است …
فائز: یعنی انسان در مسیر رشد بیفتد واین انسان باید یک چیز را باور کند که خوبیها ،شادیها و..بی نهایت است اگر در یک چیز بمانیم معنایش این است که خودش را محروم کرده انسان فائز انسانی است که به هر خیری رسید مثل زنبور عسل شیره آنرا می مکد وپرواز می کند ومی رود ومحصول آن مکیدن ومحصول آن رها کردن می شود عسل در واقع ترکیب مکیدن ورها کردن می شود تولید عسل …
اصل رهایی :یعنی اگر به نعمت بالاتری می خواهی برسی باید نعمتهای پایین تر را رها کنید وقتی رها کردی دیگر در عالم دعوا هم نمی شود هرکس سهم خود را می گیرد ومی رود واین انسان های فائز هستند که هم از نعمتها بهرذه میبرند وهم در آن فرو نمی روند.یعنی از وضع موجود می رسد به وضع مطلوب واز آن میرسد به وضعیت ایده آل .

به گزارش رابط خبری مدرسه حضرت معصومه سلام الله علیها دماوند به مناسبت هفته بسیج در روز سه شنبه مورخ 2/9/95نشست بصیرتی سیاسی در حوزه علمیه حضرت معصومه (علیها سلام) برگزار گردید.
نشست بصیرتی سیاسی درروز سه شنبه مورخ2/9/95با حضورسرهنگ پاسدار عباس کاظمی ، کادر وطلاب حوزه علمیه حضرت معصومه (علیها سلام) برگزار گردید.
این نشست به مناسبت گرامیداشت هفته بسیج با هماهنگی بسیج طلاب مدرسه علمیه حضرت معصومه علیها سلام ترتیب داده شده بود.
در ابتدای جلسه پاسدار کاظمی با تبریک هفته بسیج به چگونگی پیدایش داعش اشاره کردند و در مورد شخصیت ابوبکر بغدادی توضیحات مفصلی را دادند ودر ادامه در مورد اهداف سیاسی داعش وچگونگی روی کارامدن آنان وکشورهای حمایت کننده از انها نکاتی را یاداور شدند . ونظرات مختلفی که در مورد داعش بود را مطرح وبه این مطلب اشاره کردند که بیشتر هدف کشورهایی که حامی داعش هستند وعلت حمایت انان را توضیح دادند ایشان بیان کردند که بیشتر منابع انرژی در کشورهای شیعه هستند واگر حکومت این کشورها هم شیعه باشند منابع واهداف مورد نیاز امریکا وحامیان داعش دیگر تامین نمی شود لذا در جلسات که داشتند برای ان چند کشور از جمله افغانستان ،سوریه ،لیبی ، سومالی ،بحرین ،عراق ، ایران ،….برنامه ریزی ودسیسه های را طرح ریزی کردند که دربعضی کسشورها موفق شدند ولی به لطف خدا در ایران به نتیجه نرسیدند . ووظیفه طلاب هم بصیرت افزایی در این زمینه است .

معامله با خدا
کار فرهنگی،مملو از ناهمواری است ،پر از فرازو نشیب است،بی عزم جزم نمی توان این مسیر را طی کرد،این راه،ایثار گرمی خواهد ،جبهه جنگ نرم ،مجاهد نستوه می طلبد ،در این نبرد نا برابر ودشوار گاهی در تیر رس دشمن قرار می گیری ،گاهی خودی ها آزارت می دهند ،گاهی از کیف نفس وبهره دنیا می مانی ،حقوق ومزایایت را قطع می کنند هرچه بیشتر بر تلاشت می افزایی بیشتر به تو سخت می گیرند ،اما یادت باشد که شرط انتظار این بود که منتظر هرگز از راه نماند ،به قول لسان الغیب ،حافظ شیرازی :"در این درگاه حافظ را چو می خوانند ،می رانند”
برای مبارزه در جبهه حق همیشه رسم براین است که گاهی کسی را با اصرار به میدان می آورند ، گاهی کسی را به جرم بی لیاقتی بیرون می کنند ، یکی را معطل نگاه میدارند یکی را دعوت می کنند د ودیگری از را ه می ماند
بدان که در سفری این چنین بس دشوار ،همسفرانی خسته ودرمانده واهل کام وناز وبندگان نام ومقام ،هرگز نمی توانند پا به پای تو تمام مسیر را طی کنند وچه بسا که دراین راه تو را نیز از ادامه راه بازدارند زیرا :
عشق کار نازکان نرم نیست عشق کار پهلوان است ای پسر
وتو چه می دانی که تازیانه عشق ،گاه ،خانه نشین ات خواهد کرد که تا بوده همین بوده وتا هست همیناست پس اگر مسلمانی ،باید تسلیم باشی ودم نزنی ومبادا تو با این همه ادعای دلدادگی از راه بمانی ومقهور دنیا وزر وزیور آن وزن وفرزند وزندگی شوی راستی شاعر چه زیبا سروده است آنجا که می گوید :
عشق از اول سرکش وخونی بود تا گریزد هر که بیرونی بود
مخلص کلام آنکه این کار (خود را وقف تربیت مردم کردن ) در واقع نوعی معامله با خداست واجر ومزدش را خدا خواهد داد پس در این راه حتما از این آیه شریفه استمداد بطلب که “ان تنصروالله ینصرکم ویثبت اقدامکم” آن گاه یا علی بگو وکارت را شروع کن .

برگرفته از کتاب سال صادقین بسیج

دلیل بزرگداشت اربعین

حجةالإسلام و المسلمين رسول جعفريان طي مطلبي در خيمه نوشت: اعتبار اربعين امام حسين(ع) از گذشته ميان شيعيان و در تقويم تاريخي وفاداران به امام حسين(ع) شناخته شده بوده است. کتاب «مصباح المتهجد» شيخ طوسي که حاصل گزينش دقيق و انتخاب معقول شيخ طوسي است از روايات فراوان درباره تقويم مورد نظر شيعه درباره ايام سوگ و شادي و دعا و روزه و عباردت است، ذيل ماه «صفر» مي‌نويسد: نخستين روز اين ماه (از سال 121)، روز کشته شدن زيد بن علي بن الحسين است.
روز 20 صفر ـ يعني اربعين ـ زماني است که حرم امام حسين(ع) يعني کاروان اسرا، از شام به مدينه بازگشتند و روزي است که جابر بن عبدالله انصاري، صحابي رسول خدا(ص)، از مدينه به کربلا رسيد تا به زيارت قبر امام حسين(ع) بشتابد و او نخستين کسي است که قبر آن حضرت را زيارت کرد.
در اين روز، زيارت امام حسين(ع) مستحب است و اين زيارت، همانا خواندن زيارت اربعين است.
شيخ طوسي سپس متن زيارت اربعين را با سند به نقل از حضرت صادق(ع) آورده است: السلام علي ولي الله و حبيبه، السلام علي خليل الله و نجيبه، السلام علي صفي الله و ابن صفيه…
اين مطلبي است که شيخ طوسي، عالم فرهيخته و معتبر و معقول شيعه در قرن پنجم درباره اربعين آورده است. طبعا براساس اعتباري که اين روز ميان شيعيان داشته است، از همان آغاز که تاريخش معلوم نيست، شيعيان به حرمت آن، زيارت اربعين مي‌خوانده‌اند و اگر مي‌توانسته‌اند مانند جابر بر مزار امام حسين(ع) گرد آمده و آن امام را زيارت مي‌کردند. اين سنت تا به امروز در عراق با قوت برپاست و شاهديم که ميليونها شيعه عراقي و غير عراقي در اين روز بر سر مزار امام حسين(ع) جمع مي‌شوند.
در اينجا و در ارتباط با اربعين، چند نکته را بايد توضيح داد.
1ـ عدد چهل
نخستين مسأله‌اي که در ارتباط با «اربعين» جلب توجه مي‌کند، تعبير اربعين در متون ديني است. ابتدا بايد نکته‌اي را به عنوان مقدمه يادآور شويم: اصولا بايد توجه داشت که در نگرش صحيح ديني، اعداد نقش خاصي به لحاظ عدد بودن، در القاي معنا و منظوري خاص ندارند؛ به اين صورت که کسي نمي‌تواند به صرف اينکه در فلان مورد يا موارد، عدد هفت يا دوازده يا چهل يا هفتاد به کار رفته، استنباط و استنتاج خاصي داشته باشد. اين يادآوري، از آن روست که برخي از فرقه‌هاي مذهبي، بويژه آنها که تمايلات «باطني‌گري» داشته يا دارند و گاه و بيگاه خود را به شيعه نيز منسوب مي‌کرده‌اند، و نيز برخي از شبه فيلسوفان متأثر از انديشه‌اي درباره اعداد يا نوع حروف بوده و هستند.
در واقع، بسياري از اعدادي که در نقلهاي ديني آمده، مي‌تواند براساس يک محاسبه الهي باشد، اما اينکه اين عدد در موارد ديگري هم کابرد دارد و بدون يک مستند ديني مي‌توان از آن در ساير موارد استفاده کرد، قابل قبول نيست. به عنوان نمونه، در دهها مورد در کتابهاي دعا، عدد صد به کار رفته که فلان ذکر را صد مرتبه بگوييد، اما اين دليل بر تقدس عدد صد به عنوان صد نمي‌شود. همين طور ساير اعداد طي روزگاران، صورت تقدس به خود گرفته گاه سوء استفاده‌هايي هم از آنها مي‌شود. تنها چيزي که درباره برخي از اين اعداد مي‌شود گفت، آن است که آن اعداد معين نشانه کثرت است. به عنوان مثال، درباره هفت چنين اظهار نظري شده است. بيش از اين هر چه گفته شود، نمي‌توان به عنوان يک استدلال به آن نظر کرد.
عدد «اربعين» در متون ديني
يکي از تعبيرهاي رايج عددي، تعبير اربعين است که در بسياري از موارد به کار رفته است. يک نمونه آن که سن رسول خدا(ص) در زمان بعثت، چهل بوده است. گفته شده که عدد چهل در سن انسانها، نشانه بلوغ و رشد فکري است. گفتني است، برخي از انبيا در سنين کودکي به نبوت رسيده‌اند.
در قرآن آمده است «ميقات» موسي با پروردگارش در چهل روز حاصل شده است. در نقل است که، حضرت آدم چهل شبانه روز بر روي کوه صفا در حال سجده بود. (مستدرک وسائل، ج9، ص329) درباره بني اسرائيل هم آمده که براي استجابت دعاي خود چهل شبانه روز ناله و ضجه مي‌کردند. (مستدرک، ج5، ص239) اعتبار حفظ چهل حديث که در روايات فراوان ديگر آمده، سبب تأليف صدها اثر با عنوان اربعين در انتخاب چهل حديث و شرح و بسط آنها شده است. در اين نقلها آمده است که اگر کسي از امت من، چهل حديث حفظ کند که در امر دينيش از آنها بهره برد، خداوند در روز قيامت او را فقيه و عالم محشور خواهد کرد. در نقل ديگري آمده است که اميرمومنان(ع) فرمودند: اگر چهل مرد با من بيعت مي‌کردند، در برابر دشمنانم مي‌ايستادم.(الاحتجاج، ص84)
مرحوم کفعمي نوشته است: زمين از يک قطب، چهار نفر از اوتاد و چهل نفر از ابدال و هفتاد نفر نجيب، هيچ گاه خالي نمي‌شود.(بحار، ج53، ص200) درباره نطفه هم تصور بر اين بوده که بعد از چهل روز علقه مي شود. همين عدد در تحولات بعدي علقه به مضغه تا تولد در نقلهاي کهن به کار رفته است، گويي که عدد چهل مبدأ يک تحول دانسته شده است.
در روايت است کسي که شرابخواري کند، نمازش تا چهل روز قبول نمي‌شود. و نيز در روايت است که کسي که چهل روز گوشت نخورد، خلقش تند مي‌شود. نيز در روايت است که کسي که چهل روز طعام حلال بخورد، خداوند قلبش را نوراني مي‌کند. نيز رسول خدا(ص) فرمود: کسي که لقمه حرامي بخورد، تا چهل روز دعايش مستجاب نمي‌شود.(مستدرک وسائل، ج5، ص217)
اينها نمونه‌اي از نقلهايي بود که عدد اربعين در آنها به کار رفته است.
2ـ اربعين امام حسين(ع)
بايد ديد در کهن‌ترين متون مذهبي ما، از «اربعين» چگونه ياد شده است. به عبارت ديگر، دليل بزرگداشت اربعين چيست؟ چنانکه در آغاز گذشت، مهمترين نکته درباره اربعين، روايت امام عسکري(ع) است. حضرت در روايتي که در منابع مختلف از ايشان نقل شده، زيارت اربعين را يکي از پنج نشانه مؤمن دانسته‌اند.
اين حديث تنها مدرک معتبري است که جداي از خود زيارت اربعين که در منابع دعايي آمده، به اربعين امام حسين(ع) و بزرگداشت آن روز تصريح کرده است. اما اينکه منشأ اربعين چيست، بايد گفت، در منابع به اين روز به دو اعتبار نگريسته شده است.
نخست روزي که اسيران کربلا از شام به مدينه بازگشتند. دوم روزي که جابر بن عبدالله انصاري، صحابي پيامبر خدا(ص) از مدينه به کربلا وارد شد تا قبر حضرت اباعبدالله الحسين(ع) را زيارت کند. شيخ مفيد(م413) در «مسار الشيعه» که در ايام مواليد و وفيات ائمه اطهار(ع) است، به روز اربعين اشاره کرده و نوشته است: اين روزي است که حرم امام حسين(ع)، از شام به سوي مدينه مراجعت کردند. نيز روزي است که جابر بن عبدالله انصاري براي زيارت امام حسين(ع) وارد کربلا شد.
در کتاب «نزهه الزاهد» هم که در قرن ششم هجري تأليف شده، آمده است: در بيستم اين ماه بود که حرم محترم حسين(ع) از شام به مدينه آمدند. (نزهه الزاهد، ص241) همين طور در ترجمه فارسي«فتوح ابن اعثم» (الفتوح ابن اعثم، تصحيح مجد طباطبائي، ص916) و کتاب «مصباح، کفعمي که از متون دعايي بسيار مهم قرن نهم هجري است اين مطلب آمده است. برخي عنوان کرده‌اند که عبارت شيخ مفيد و شيخ طوسي، بر آن است که روز اربعين، روزي است که اسرا از شام به مقصد مدينه خارج شدند، نه آنکه در آن روز به مدينه رسيدند. (لؤلؤ و مرجان، ص154) به هر روي، زيارت اربعين از زيارتهاي مورد وثوق امام حسين(ع) است که از لحاظ معنا و مفهوم قابل توجه است.

برگرفته از سایت حضرت ولی عصر (عج ا..)